Sinema toplumsal olaylardan ve olgulardan beslenen, etkilenen bir sanattır. 1990 sonrası Türkiye yönetmen sineması alanının incelendiği bu çalışmada son dönem kültürel, ekonomik ve politik şartlar üzerinde önemli etkisi olan küreselleşme sürecinin muhalif sinema üzerindeki etkisi incelenmektedir. Küreselleşme kavramının farklı tanımlarına, küreselleşme sürecinin kültür üzerindeki etkilerine değinilerek küreselleşmenin sinema üzerindeki etkileri ortaya konmaktadır. Küreselleşmenin bir sonucu olarak ortaya çıkan kimlik kavramındaki değişim ve çokkültürcülük politikasının, etnik kimliklere yüklediği politik anlama genel bir çerçeveden bakılarak 1990 sonrası Türkiye yönetmen sineması içerisinde değerlendirilebilecek yeni politik sinemanın muhalif niteliği Yeşim Ustaoğlu filmleri üzerinden 'iktidar' ve 'muhalefet' kavramlarıyla tartışılmaktadır. Çalışmanın kavramsal çerçevesini oluşturan Michel Foucault'un 'iktidar' ve 'muhalefet' tanımları, Foucault'un izlediği yol tersten izlenerek, muhalefeti tanımlamak için öncelikle iktidarın tanımının yapılması yolu ile ortaya konmaktadır. Yeni politik sinemanın bir muhalefet alanı olarak nasıl tanımlandığı ve Ulusötesi sinema ile gösterdiği benzerliklere değinilerek, 1990 sonrası Türkiye yönetmen sineması alanından örnek olarak seçilen Yeşim Ustaoğlu sineması, aidiyet, kimlik, bellek ve yolculuk kavramları ile incelenerek Türkiye'de yeni politik sinemanın muhalefet alanı olarak taşıdığı nitelik değerlendirilmektedir.