Bu çalışma, 1960-1980 yılları arasında çekilmiş Yeşilçam melodramlarında tekrar eden sakatlık imgelerini sorunsallaştırmaktadır. Çalışma, baş karakterleri sakat olan filmlerin sayısını ve stereotipik sakatlık temsillerini kullanan temel olay örgüsünü belirledikten sonra, bu imgelerin sıklığını öncelikle toplumsal ve tarihsel bağlamla, daha sonra da melodrama türünün kendi çerçevesiyle ilişkilendirir. Çalışma, sakatlık imgesinin çağırdığı sansasyonel etkiyi melodrama türünün anlatı yapısı ve tür özellikleri çerçevesinde ele alır. Sakatlık imgesinin hangi duyguları nasıl çağrıştırdığını ve nasıl metaforlaştığını çözümlemek içinse bu imgeleri Kemalist modernleşme projesinin öjenist söyleminde sakatlığın edindiği anlamlar bağlamına yerleştirir. Bu çalışmadaki film analizleri Yeşilçam melodramlarının anlatı yapısı ve toplumsal cinsiyet roller ile bedene yüklenen anlamların, melodramatik sakatlığı okunur, bilinir, ilişkilenilebilir ve sansasyonel kıldığını önermektedir. Mecazi sakatlık, melodrama türünün anlatı yapısında ve estetik olarak bir çok işlev görmektedir. Bunun yanısıra, Yeşilçam melodramlarındaki cinsellik imgeleri ile sakatlık imgeleri, mutlak ve uzlaştırılamaz farkın gösterenleri olarak, girift bir ilişki içerisinde, ulusal modernleşme projesinin ortaya koyduğu normları hem belirgin hale getirmekte, hem de ihlal etmektedir.